آلت تناسلی جدید یک مرد انگلیسی که اندام جنسی خود را از دست داده بود، پس از گذشت ۶ سال از اتصال آن به ساعد او، بالاخره در جای صحیح خود قرار گرفته است.
به گزارش بلاگ جعبه به نقل از روزیاتو؛ مالکوم مک دونالد ۴۷ ساله در سال ۲۰۱۴ بر اثر یک عفونت خونی که منجر به از بین رفتن آلت تناسلی اش شد، مجبور به قطع اندام جنسی خود شد. اما بیضه هایش سر جای خود باقی ماندند.
این مرد مکانیک که فکر می کرد دیگر برای همیشه مردانگی خود را از دست داده، به مصرف الکل روی آورد و گوشه گیر شد.
اما در سال ۲۰۱۵ پزشکان اعلام کردند که او می تواند با هزینه ی سرویس سلامت همگانی انگلیس، با یک عمل جراحی ۵۰ هزار پوندی، از یک آلت تناسلی جدید برخوردار شود که از پوست بازوی خودش ساخته می شد.
با این حال، افت اکسیژن خون مالکوم در حین جراحی سبب شد پزشکان مجبور شوند کار خود را نیمه تمام بگذارند و آلت تناسلی ۱۵ سانتیمتری را موقتاً به ساعد چپ او متصل کنند.
با به تعویق افتادن تاریخ جراحی و همینطور آغاز شیوع کرونا، آلت تناسلی پیوندی ۶ سالی روی ساعد مالکوم ماندگار شد و همین امر زندگی را برایش عذاب آور ساخت.
از خجالت چیزی که روی بازویش بود، نه می توانست در مکان های عمومی لباس آستین کوتاه بپوشد و نه می توانست با فرزندانش به استخر برود.
اما آلت تناسلی جدید مالکوم بالاخره سال قبل طی یک عمل جراحی ۹ ساعته به جای صحیحش منتقل شد.
مالکوم که دو فرزند دارد و مطلقه است، گفته: «اولین کاری که کردم این بود که پایین را نگاه کردم و با خودم گفتم: “خدای من. بالاخره درست شد.” حالا دوباره واقعاً احساس مرد بودن می کنم.»
یک مستند تلویزیونی هم به نام «مردی با یک آلت تناسلی روی دستش» درباره ی مالکوم ساخته شده است که او در آن از دشواری هایی که طی ۶ سال گذشته متحمل شده، گفته است.
همه چیز از سال ۲۰۱۴ شروع شد، زمانی که یک عفونت بلند مدت در میان‌دوراه مالکوم (حدفاصل بیضه ها تا مقعد) به بروز سپسیس (عفونت خونی) انجامید و باعث سیاه شدن انگشتان دست و پا و آلت تناسلی او شد.
سپسیس نوعی عفونت خونی جدی است که بر اثر آن خون شروع به لخته شدن می کند و جلوی رسیدن مواد مغذی حیاتی و اکسیژن به دورترین نقاط بدن را می گیرد.
مالکوم می گوید مجبور شد آلت تناسلی خود را دور بیاندازد. پزشکان در ابتدا به او گفته بودند تنها کاری که می توانند انجام دهند این است که هر چه از اندام جنسی اش باقی مانده را طوری برش بزنند که شبیه به یک آلت تناسلی کوچک شود.
او ۲ سال بعدی را در انزوا و با مصرف الکل سپری کرد و احساس می کرد تنها سایه ای از یک مرد است.
اما پزشک مالکوم تقریباً ۲ سال بعد او را به پروفسور دیوید رالف معرفی کرد که متخصص ساخت آلت تناسلی مردانه در یکی از بیمارستان های لندن است.
پروفسور رالف به مالکوم گفت می تواند یک آلت تناسلی جدید پیوند بزند و او هم اندازه اش را انتخاب کرد.
مالکوم از پروفسور رالف خواست آلت تناسلی جدیدش ۱۵ سانتیمتر یعنی ۲ سانتیمتر بیشتر از آلت تناسلی قبلی اش باشد.
پزشکان یک تکه از پوست ساعد دست چپ او را برداشتند و مانند یک آلت تناسلی پیچیدند.
به گفته ی پزشکان، علت انتخاب ساعد مالکوم، کیفیت و حس پوست آن بود.
آن ها یک مجرای ادرار هم درون پوست ایجاد کردند.
اما به جای آنکه آلت تناسلی را وسط پاهایش بگذارند، به دلیل افت اکسیژن خون مالکوم در حین جراحی، آن را به ساعد مالکوم متصل کردند.
افت اکسیژن خون که اصطلاحاً به آن هیپوکسمی گفته می شود تقریباً از هر ۱۵ عمل جراحی در یکی رخ می دهد و می تواند منجر به مرگ بیمار شود.
آلت تناسلی جدید مالکوم باید به عروق خونی ساعد چپش متصل می شد تا سالم باقی بماند.
